فضای غبار آلود فتنه به گونه‌ای است كه عدهای سعی دارند به علت بصیرت كم و یا حفظ مقام و جایگاه در قبال حقایق سكوت كرده و به روشنگری نپردازند.
شرایط فتنه در دوران مختلف به گونه‌ای است كه عدهای به بهانه های مختلف به جای روشنگری سكوت را در پیش می گیرند.
عمده این سكوت را می توان به دلیل حب جاه و مقام دانست تا دلایل واهی منزویان مبنی بر خلط حق و باطل و نا توانی در تفكیك آنها از یكدیگر.
لذا درگذر تاریخ عدهای كه ساكت بوده‌اند و با اطلاع از جایگاه حق و حقیقت به تبیین و روشنگری نپرداخته‌اند یا به تدریج در انزوای تاریخی مضمحل شده‌اند یا در اندك زمانی این سكوت علتی برای غرق شدن آنها در گرداب فساد بوده است.
سكوت خواص كه بی شك به غفلت عوام منجر می شد علتی بوده است برای مظلوم ماندن و نیز مظلوم واقع شدن حق در طول تاریخ كه این سیر از زمان حكومت امیرالمومنین (ع) تا كنون دیده می شود.
ایام پس از انتخابات اخیر نیز خود نمونه ای از شرایط غبار آلود فتنه بود و با اینكه عده ای واقف به حقیقت بودند سكوت كردند.
البته این عدم شفاف سازی از سوی برخی از خواص تنها به سكوتشان ختم نمی شد، بلكه بعضی از آنها با سخنرانی های با نیش و كنایه شان كه همچون بنزینی بود كه بر خاكستر فتنه ریخته می شد و آتش فتنه را مشتعل می كرد سعی در پیچیده و وهم آلود كردن هر چه بیشتر فضای فتنه داشتند.
در این بین بازخوانی نظرات متفكران شیعی و علاقه مند به ولایت و حقیقت كه گاها برخی با سوء استفاده از نظرات آنها سعی در پنهان كردن حقیقت داشتند بسیار جالب و خواندنی است. در این میان چهره دكتر علی شریعتی نیز كه در طول زندگانی خود سعی در ارائه جلوه ای از حقایق داشته، نیز مكررا از سوی جریانات مختلف از جمله منزویان و مقابلان حقیقت بارها مورد سوء استفاده قرار گرفته است.
اما دكتر شریعتی در سخنانی مبنی بر عدم سكوت در خصوص فتنه و نیز ارائه جلوه حقیقی از جبهه حق با تشابه دوران امام علی(ع) ادعای پیروی از ایشان را، تنها در حد ادعا دانسته اند.
دكتر شریعتی در این باره این گونه می گویند: «اگر كسی ادعای پیروی علی را دارد دم از علی میزند ومحبت علی را در دل دارد چنانچه ببیند در مسیر افكارش در مسیر مسولیت های احتمالی كه بر دوش دارد در مسیر راه و رسمی كه برای مردم وبرای نسل و زمان خود تعیین می كند ودر جبهه هایی كه از نظر فكری یا اجتماعی درگیری دارد هیچ یك از درد ها ورنج ها وگرفتاری ها درگیری های علی را ندارد وبا همان قطبها از همان جهت ها ودر همان جبهه هایی كه علی می جنگید مورد حمله قرار نمی گیرد و ضربه نمی خورد ویا حتی ببیند كه تیپ ها گروه ها ونیروهایی كه در تمام مدت زندگی علی چه پیش از رحلت پیغمبر چه بعد از آن خواه در دوره ی سكوتش ویا در دوره ی حكومتش با او چه در شكل های متنوع ومتغیری در مبارزه ی دائمی بوده اند با او سر سازش دارند یا از او خشنودند ویا با او رابطه ای مسالمت جویانه دارند بایستی حتما در شیوه ای كه انتخاب كرده است شك كند یعنی درشیعه بودنش.»
این اظهار نظر نشان می دهد كه در دوران فتنه و برخورد حامیان حق با فتنه، نه تنها باید با به صحنه آمدن آنها منجر شود بلكه باید همچون ولی و رهبر جریان حق در تیر رس خطرات و حملات بود و الا ادعای سكوت لاف زدن و بهانه گیری سیاسی بیش نیست.
شایان ذكر است مدتی است افرادی كه ادعای روشنفكری دارند تشابه دوران فتنه و نیز لزوم روشنگری ها را رجوع به گذشته و نشانه تحجر می‌دانند.
| 
